Wybór odpowiedniej infrastruktury sieciowej to odpowiedzialne wyzwanie. Potrzeba zapewnienia niezawodności i funkcjonalności sieci sprawia, że często wybór pada na bardzo drogie urządzenia renomowanych producentów. Wysoka cena urządzeń, których funkcjonalność często obejmuje wiele zastrzeżonych funkcji, ma być gwarantem bezawaryjności i działania sieci na najwyższym poziomie. Nie zawsze jest to najlepsze rozwiązanie.

W rzeczywistości wielu producentów, także renomowanych, oferuje tańsze i oparte na standardach produkty, które nie tylko spełniają wszystkie wymogi, ale charakteryzują się lepszą interoperacyjnością.

Dodatkowe koszty

W przypadku małych i średnich przedsiębiorstw zakup infrastruktury sieciowej to często istotna pozycja w budżecie - ceny przełączników zarządzalnych nie są niskie. Czy w takim razie warto dodatkowo je obciążać i płacić za zastrzeżone technologie, gdy rynek oferuje tańsze i równie funkcjonalne urządzenia?

Warto pamiętać, że wybór przełączników z zastrzeżonymi technologiami może wiązać się z dodatkowymi kosztami. Konieczność zachowania zgodności wszystkich urządzeń wymusza związanie się z jednym dostawcą i zakup rozwiązań z jednego źródła. Co więcej obsługa urządzeń z zastrzeżonymi technologiami często wymaga wyspecjalizowanej wiedzy. To oznacza nie tylko konieczność przeprowadzenia szkoleń, a być może zwiększenia zatrudnienia, ale też wiąże się z kosztownymi umowami wsparcia.

Poniżej zaprezentowano siedem przykładów zastrzeżonych protokołów sieciowych i ich odpowiedników opartych na standardach sieciowych. Zastrzeżone protokoły mogą być uruchamiane tylko na wybranych przełącznikach dostawców lub na zasadzie licencji. W rezultacie liczba modeli przełączników, która je obsługuje, jest niewielka. Warto też pamiętać, że protokoły oparte na standardach mają szerokie wsparcie branżowe, co gwarantuje interoperacyjność produktów różnych dostawców, elastyczność i przystępniejsze ceny.

Dla małych i średnich firm, które noszą się z zamiarem zakupu przełączników, ważna jest relacja funkcjonalności i niezawodności do ceny. Takie wymogi mogą spełnić przełączniki renomowanych producentów ze standardowymi branżowymi rozwiązaniami. Przekłada się to na odpowiednią wydajność sieci w bardziej przystępnych cenach.

1. CDP lub LLDP
   Link Layer Discovery Protocol (LLDP) to niezależny od dostawcy protokół używany przez urządzenia sieciowe do rozgłaszania swojej tożsamości i otrzymywania takich samych informacji od innych urządzeń. LLDP jest podobny do protokołu własnościowego Control Point Discovery (CDP).
2. VTP lub GVRP
   GVRP (GARP VLAN Registration Protocol lub Generic VLAN Registration Protocol) to protokół umożliwiający automatyzację i dynamiczną konfigurację sieci VLAN w większej sieci. GVRP jest opartym na standardach odpowiednikiem protokołu własnościowego Virtual Trunk Protocol (VTP).
3. HSRP lub VRRP
   Virtual Router Redundancy Protocol (VRRP) jest protokołem opartym na standardach, który w przypadku urządzeń sieciowych warstwy L3 zapewnia nam nadmiarowość i redundancję połączeń sieciowych.. Zasadnicza różnica między VRRP a protokołem własnościowym HSRP (Hot Standby Router Protocol) polega na tym, że HSRP może być stosowany tylko na określonych urządzeniach dostawcy.
4. PVST/PVST+/RPVST lub STP/RSTP
   Protokół Spanning Tree (lub Rapid STP) jest standardowym protokołem sieciowym sieci Ethernet tworzącym topologię logiczną bez pętli. Własnościowy odpowiednik Per-VLAN Spanning Tree (PVST) także dodaje możliwość implementacji Spanning Tree dla każdej sieci VLAN (zobacz MSTP).
5. PVST/PVST+/RPVST lub MSTP
   Protokół MSTP (Multiple Spanning Tree Protocol) jest standardem IEEE zapewniającym kompleksową łączność przypisaną do dowolnej danej sieci VLAN w danej sieci. Własnościowy odpowiednik to Per-VLAN Spanning Tree (PVST).
6. PAgP lub LACP
   Link Aggregation Control Protocol (LACP) udostępnia metodę kontroli łączenia kilku fizycznych portów w jeden kanał logiczny. Własnościowy Port Aggregation Protocol (PAgP) umożliwia uzyskanie przez przełącznik informacji o tożsamości urządzeń obsługujących protokół PagP oraz dynamicznie grupuje podobnie skonfigurowane porty w jeden kanał logiczny.
7. UDLD lub DULD
   Unidirectional Link Detection (UDLD) to protokół warstwy łącza danych, który monitoruje konfigurację fizyczną kabli i wykrywa łącza jednokierunkowe. W związku z brakiem na rynku standaryzowanego odpowiednika, w celu utrzymania konkurencyjnych cen swoich produktów, D-Link opracował własny podobny protokół DULD (D-Link Unidirectional Link Detection).